Wie is Michel Klaassen (in 20 vragen)

Michel Klaassen (47), richtte in 2013 bouwkundig adviesbureau PBOV op nadat hij enkele jaren bij corporaties had gewerkt en zich voornamelijk met duurzaamheid en energielabels had beziggehouden. Inmiddels werkt hij met een team van tien specialisten. Klaassen woont samen met zijn vriendin in Barendrecht.  

Wat is de uitdaging waar je met PBOV voor staat?

Om klanten van PBOV zonder kleerscheuren door het bos van wet- en regelgeving te krijgen. We zoeken alle onduidelijke dingen die in de Wet betaalbare huur zitten op maar er zitten tegenstrijdigheden in. Als wij het al niet snappen, hoe moeten beleggers het doen? In Den Haag zeggen ze bijvoorbeeld dat ze splitsen en tansformeren makkelijk willen maken, maar gemeentes maken het alleen maar moeilijk. Zo moest ik laatst een woning beoordelen met vier huisnummers in de BAG waarvan de gemeente blijft volhouden dat het niet mag. De adressen staan gewoon geregistreerd in de BAG! Dat soort welles-nietes discussies zoeken we uit terwijl we eigenlijk vooral mooie dingen willen bouwen maar af en toe gaat het heel stroperig.  

Hoe ziet jouw werkdag eruit?

Ik begin met een bak koffie en stuiter van de ene vraag naar de andere. De telefoon staat nooit stil. En ‘ik weet het ook niet’ zeggen om het daarna zo goed mogelijk uit te zoeken.

Waarom heb voor een carrière in het vastgoed gekozen?

Ik kom uit een gezin dat zich bezig houdt met bouwen en heb HTS gedaan. Het gat tussen regelgeving en uitvoering heb ik altijd al willen vullen; het is machtig mooi om iets samen te realiseren. In mijn werk kan ik beleid en wetgeving vertalen naar hands on adviezen en vertaal ik de wet op de meest gunstige manier naar de daadwerkelijke situatie. Daarbij moet ik wel zeggen dat de Wet betaalbare huur een grijze materie is en meervoudig interpreteerbaar. 

Wie was je leermeester?

Helemaal niemand! Ik heb het gros van wat ik nu doe, geleerd door het te doen. Vanuit de HTS ben ik bij een corporatie gaan werken waar ik op de afdeling verhuur terecht kwam. Het was de tijd dat het energielabel werd ingevoerd, zo rond 2008/9. Zo ben ik van het een in het ander gerold. Ik ben geen boekenlezer, geen goeroe, liep niet achter Great Property aan, nee. Ik heb mijn eigen pad gevolgd. 

Op 6 december neemt Michel Klaassen je mee langs het transformatieproces van kantoor naar woningen. Wil je weten hoe? Schrijf je hier in en kom ook naar Weg van Wonen.

Hoe ziet je eigen wooncarriere eruit?

In 2005 huurde ik een oudbouwwoninkje van 40vierkante meter in Nieuw Crooswijk. Gaskachel, de ‘badkamer’ bestond uit een pot en een douche, de thermische en geluidsisolatie was niets en ik betaalde € 150,- in de maand. Later verhuisde ik naar Ridderkerk waar ik het een jaar heb volgehouden, ik vond het er verschrikkelijk. Vervolgens kocht ik mijn eerste woning in het Lage Land en na de verkoop daarvan zijn mijn vriendin en ik naar Barendrecht verhuisd. Daar wonen we nu een jaar of vijf op 120 vierkante meter. Dat is groot zat. Misschien koop ik nog een vakantiewoninkje in Spanje, voor mezelf, niet voor de verhuur.

Wat betaalde je voor je eerste koophuis?

€ 120.000,- en ik verkocht het voor 210. Daarna zijn we dus naar Barendrecht verhuisd.

Welke belangrijke beslissing heb je laatst genomen?

Ik heb voor €1.165.0000, – een kantoor gekocht in Den Haag voor een ontwikkeling. De vergunning is nog rond maar ik mag binnenkort naar de notaris voor het transport. Ja, we zijn nog steeds bezig met aankopen en transformeren; ik hoop een mooie exit te maken. Met mijn bedrijf ben ik bezig met wat meer afstand te nemen van kleinere adviezen en ons te rechten op het gehele ontwikkeltraject van panden.  

Wat was je duurste aankoop dit jaar?

Ik heb net een portefeuille met vrijf studentenpanden overgenomen voor 1.9 miljoen euro.

Wat is het beste advies dat je ooit gekregen hebt?

Om iets niet te kopen waar ik een beetje verliefd op was. Ik wilde overbieden maar iemand zei ‘nee, trap op de rem want je bent met je onderbuik aan het kopen’. Het gevaar dat hij erin zag, onder andere een verrotte fundering, bleek er achteraf inderdaad in te zitten.

Wat is het belangrijkste dat je van je ouders hebt geleerd?

Om normaal te blijven doen.

Wat is de grootste les die je geleerd hebt in je werk?

Mensen willen graag snel, sneller, snelst en duur, duurder duurst. Pronken over de ROI, dikke auto’s en Maserati’s… Daar ben ik niet van, dan ga je maar een deurtje verder. Het moet wel normaal blijven.

Als je één ding over zou mogen doen, wat zou dat zijn?

Mijn studietijd! Daar heb ik tien jaar over gedaan vooral omdat ik ermee stopte en ben gaan zwerven met baantjes en andere studies. Ik was veel te jong en niet serieus. Uiteindelijk ben ik weer terug naar bouwkunde gegaan, heb ik mijn schouders eronder gezet in plaats van het glas aan mijn lippen en toen heb ik het wel gehaald.

Waar ben je trots op?

Dat ik als spijbelende en recalcitrante jongeling uiteindelijk wel op kantoor zit met leuk personeel dat al tien jaar bij me is. Ik kan lezen en schrijven met ze, we hebben dit samen opgebouwd en daar ben ik heel trots op.

Waar lieg je over?

Daar ben ik niet van, hooguit wil ik wel eens zeggen dat de brug open stond als ik te laat ben.

Wat is je guilty pleasure?

Ik werk alle zoetigheid naar binnen. Gisteren hadden we sinterklaasschuimpjes en dat haalt het einde van de dag niet. TaaiTaai, gummie, strooigoed: ik vreet het!

Wat is je favoriete app?

Swift. Dat is een virtuele wereld waarin je kunt fietsen met je vrienden. In de winter fiets ik binnen en met Swift past de fiets zich aan de weerstand aan.  

Wat voor auto rij je?

In zo’n elektrische magnetron, een Polestar. Niet voor een duurzame wereld maar voor mijn portemonnee. Dit was fiscaal het meest interessant.

Welke fout staat je nog bij?

Ik heb mijn vriendin een keer laten wachten met eten. Ze had al gekookt en ik kwam drie kwartier te laat binnen. Dat is wel een grote fout die me nog bijstaat.

Wat ligt er op je nachtkastje?

‘Een stap te ver’ van Lisa Gardner. Een lekker wegleesboek.

Wat zou je advies aan de minister van wonen zijn?

Dat ze haar ogen moet openen en reëel moet kijken naar de wereld om haar heen. Het beleid van haar voorganger is op sommige fronten misschien wel op zijn plek maar uiteindelijk deasastreus voor de groep eronder. Als ze een evenwichtige huurmarkt wil, moet ze dat beleid herzien en niet doorzetten.