Wethouders in Drimmelen zoeken (geen) woningen voor statushouders

Het is een klein bericht, op de site van het Eindhovens Dagblad: om statushouders te kunnen huisvesten, moet de gemeente woningen huren op de particuliere huurmarkt. Woningcorporatie Woonvizier heeft zelf onvoldoende woningen om aan de verplichte vraag te voldoen. Dat de overheid een beroep moet doen op particuliere verhuurders kan interessant zijn voor woningondernemers. Maar om hoeveel woningen gaat het eigenlijk en wat mag het kosten?

Vakantie

Allereerst maar eens een check bij Woonvizier: klopt het dat er te weinig woningen zijn en om hoeveel gaat het dan? Wie in de zomer belt voor informatie, mag blij zijn als de telefoon wordt opgenomen. Helaas zijn verantwoordelijke betrokkenen allemaal met vakantie. Dan de verantwoordelijk wethouder maar bellen, die ook in het artikel van het ED genoemd wordt: Harry Bakker. Hij is onderweg naar Nijmegen om de Vierdaagse te lopen maar wil wel het volgende kwijt: “We moeten de nieuwe Nederlanders huisvesten en hoe moet je dat doen als er geen woningen zijn?” Hij verwijst ons naar collega Tim Simons, wethouder woningbouw. Hij wil geen vragen beantwoorden en verwijst op zijn beurt weer door naar de afdeling communicatie. Hoe moeilijk is het om een paar eenvoudige vragen te beantwoorden?! 

Afdeling communicatie

De afdeling communicatie van de Noord-Brabantse gemeente Drimmelen is in eerste instantie zo behulpzaam als maar kan in de vakantie. De taakstelling voor het eerste halfjaar van 2023 betrof 49 woningen, voor de tweede helft worden er 43 woningen gezocht. Dat Woonvizier die woningen niet heeft, is een gegeven. “We hebben ook grote woningen nodig, voor grote gezinnen. Daarbij moet je denken aan zeven tot negen gezinsleden.” Dit soort grote huizen heeft de woningcorporatie niet in haar bestand. “De gemeente komt na de zomer met een plan hoe de huisvesting van statushouders tijdelijk geregeld kan worden. Het beroep op particulieren is tijdelijk, aangezien we bezig zijn met de ontwikkeling van duurzame verplaatsbare woningen. De vragen om hoeveel verplaatsbare woningen het gaat en wat ik me daarbij moet voorstellen, blijkt vijf dagen na mijn eerste contact, vier telefoontjes en twee emails later, niet te beantwoorden. De wethouders willen geen vragen beantwoorden, de woordvoerder reageert nergens meer op. De vraag of die ‘verplaatsbare woningen’ speciaal voor statushouders zijn, wordt ook niet beantwoord. Alleen de opmerking dat als die verplaatsbare woningen klaar zijn, er geen behoefte meer is om te huren van particulieren. Wanneer is de verwachting dat ze klaar zijn? Geen reactie. Het enige wat er gemeld wordt, is dat de gemeente 100.000 euro heeft uitgetrokken voor de huur van de woningen. Iedereen die in het vastgoed zit, weet: 100.000 euro klinkt meer dan het is.

NIMBY

Wat bedoeld is als een informatief artikel over de woningnood in Drimmelen, een dorp in Noord-Brabant met 575 inwoners, mondt uit in frustratie. Heel Nederland is blij dat die woningen, of ze nou verplaatsbaar zijn of niet, niet in ‘hun backyard’ staan. Als hoofdredacteur van Overwaar.de ben ik niet geïnteresseerd in het waarom van asielzoekers dan wel statushouders, ik zie alleen een potentiële match tussen lezers, die in het vastgoed zitten en wellicht zouden kunnen helpen en een gemeente die huisvesting zoekt. Wethouders die verantwoordelijkheid naar elkaar afschuiven en geen vragen beantwoorden, voorlichters die niet terugbellen: het vertrouwen in politici wordt er niet groter op. En ja, ik heb er een graftakkehekel aan zoals ik op Twitter post. Wethouder Tim Simmons is een VVD’er, heeft wonen en bouwen in zijn portefeuille en komt niet verder dan ‘zo doen we dit niet’ zeggen. Ik moet een afspraak maken voor een interview. Ik wil geen interview, ik wil gewoon antwoord op een paar simpele vragen:

1. Heeft het zin dat particulieren woningen aanbieden? Zo ja waar en hoe kan dat? 

2. Wat voor type woningen is behoefte aan?

3. Wat betaalt de gemeente aan huur, is dat marktconform, mee of juist minder? (Een ton is heel weinig, hoe is dat bedrag eigenlijk vastgesteld?)

Bij het uitblijven van een reactie komt de open deur in de vorm van de vierde vraag voorbij. Hebben die VVD-wethouder Tim Simons en zijn lokale lijst wethouder Harry Bakker wel woningen nodig voor statushouders of gaat dit op z’n VVD’s geregeld worden, waarbij er altijd wel een ‘vriendje’ is die ‘in het vastgoed’ zit en het op een akkoordje gooit met een VVD-wethouder?

Harry Bakker en Tim Simons: niet álles is politiek

Wethouder Harry Bakker, die in het Eindhovens Dagblad genoemd wordt, heeft vluchtelingenwerk, inburgering en statushouders in zijn portefeuille maar meent niet verantwoordelijk te zijn. Bovendien moet hij de Vierdaagse lopen. Moet ook gebeuren, maar mijn vragen zijn simpel. Zo simpel dat je ze, als verantwoordelijk wethouder niet alleen al lopend maar ook midden in de nacht zou moeten kunnen beantwoorden zonder te verwijzen naar de ander, afhankelijkheid af te schuiven of erger nog: gewoon de voorlichter niet meer te laten reageren.

Niet alles is politiek, terwijl politiek wél menselijkheid is. Niet alleen menselijkheid richting de burgers en de nieuwe Nederlanders zoals Harry Bakker de statushouders noemt, maar ook menselijkheid vanuit de journalistiek. Ik stel simpele vragen, wellicht kunnen vastgoedbezitters helpen. Waarom ben je in hemelsnaam wethouder als het te moeilijk is om simpele vragen te beantwoorden?