De Kamerbrief ontleed

Even een disclaimer vooraf: hieronder staat de brief die Hugo de Jonge naar de Tweede Kamer stuurde; ik heb ‘m integraal gekopieerd. Daarnaast heb ik erop gereageerd: alle vet- en schuingedrukte zinnen die je in de brief leest, zijn mijn commentaren en vragen. De minister praat niet terug, zijn woordvoerders spreken in raadsels en wat rest zijn vragen, vragen en nog meer vragen. Nog een extra dingetje: de verwijzingen naar de voetnoten heb ik verwijderd, per ongeluk eigenlijk. Sorry. Wil je brief lezen zonder mijn commentaar? Dat kan hier.

Een betaalbare huurwoning voor mensen met een middeninkomen is de afgelopen jaren steeds minder vanzelfsprekend geworden [een betaalbare koopwoning ook, maar de term betaalbaar is relatief. Door de lage rentes kon iedereen een woning kopen, behalve ZZP’ers en ondernemers aan wie banken geen hypotheek wilden verstrekken. Je zou kunnen zeggen dat huurders door de bank gedwongen werdenb om te huren]. De schaarste heeft tot excessen geleid waarbij de huur niet meer in verhouding staat tot de kwaliteit van de woning [De minister praat graag over excessen. Is het bekend hoeveel van de 3.4 miljoen huurwoningen verhuurd worden als vermeend ‘exces’?]. De reële aanvangshuren per vierkante meter in de vrije sector zijn sinds 2013 met 25% toegenomen [De reële koopprijzen ook – helaas. Dat was het gevolg van 1. lage rente 2. fiscale voordelen bij koop zoals jubelton en hypotheekrenteaftrek]. Huurders in deze sector zijn door de jaren heen een steeds groter deel van hun inkomen kwijt aan huur [kopers ook]. Met name in de stedelijke gebieden komen minder huurwoningen in het middensegment beschikbaar, waardoor deze gebieden voor middeninkomens onbereikbaar dreigen te worden. Veel maatschappelijk relevante beroepen worden ingevuld door mensen met een middeninkomen. Het lukt hen nauwelijks om een woning te huren in de stad, terwijl er juist daar een groot tekort is aan bijvoorbeeld leraren, verpleegkundigen en politieagenten. Juist voor deze mensen moet een betaalbaar segment overblijven in de huidige krappe markt. [Niet iedereen kan op de Coolsingel wonen of op de Dam. En dat is op zich geen enkel punt. Hoe verder je uitwaaiert, hoe betaalbaarder de woningen. Dat was in het verleden zo, dat is vandaag zo en dat zal ook in de toekomst zo blijven. Het verschil in postcodes is van alle tijden, goed OV was daar altijd het antwoord op].

Daarom wil ik het middenhuursegment gaan reguleren. Bij het vormgeven van de regulering is het van belang dat er een balans is tussen het verbeteren van woonlasten voor huurders enerzijds en het borgen dat het aanbod aan middenhuur op peil blijft anderzijds. Om deze balans te vinden hanteer ik de volgende vier pijlers:  

1. Als eerste pijler staat de bescherming van de huurder voorop. Regulering moet ervoor zorgen dat middenhuurwoningen betaalbaar worden en voor een redelijke huurprijs worden verhuurd. Deze huurprijs moet passen bij de kwaliteit van de woning. [Fantastisch voornemen. Ik mis hier alleen de beloning in voor degenen die deze woningen voor huurders mogelijk maken. Hoe kan het zijn dat de overheid faalt, de particuliere belegger inspringt en vervolgens niet wordt beloond?].
2. Voor de huurder is het ook belangrijk dat er voldoende betaalbare woningen beschikbaar zijn. De omvang van het middensegment moet in verhouding staan tot de behoefte van de doelgroep. Daarom kijk ik welke verschuivingen er tussen de huursegmenten ontstaan door de regulering van het middensegment, en of er een voldoende groot middensegment overblijft. [Prima uitgangspunt. Kan de minister uitleggen hoe het kan dat rijks- en gemeentelijk vastgoed wordt verkocht aan ‘de hoogste bieder’ in plaats van dat de overheid haar taak oppakt om betaalbare woningen te creëren in gemeentelijke dan wel rijksvastgoed?]
3. Om te zorgen dat er voldoende betaalbare woningen beschikbaar blijven, moet de investeringsbereidheid van verhuurders op peil blijven. Bovendien moet het aanbod aan middenhuur verder worden vergroot via de nieuwbouwproductie. Hier moet voldoende ruimte voor blijven voor investeerders. Dit betekent ook dat er een vrij huur segment moet blijven bestaan, zodat een investeerder een evenwichtige mix van woningen op de markt kan brengen. [Nieuwbouw is één van de oplossingen om de woningnood te verminderen maar niet de sneltste. Bestaande woningvoorraad splitsen, uitbreiden en woningdelen mogelijk maken, gaat sneller]
4. Ik wil met de regulering de verduurzaming van huurwoningen stimuleren, omdat hier nog een grote opgave voor ons ligt en huurders ook profiteren van een duurzame woning [voor verduurzaming hebben de banken al gezorgd: de financieringsvoorwaarden zijn beter bij betere energielabels, dus dit is geen argument. Je lost er de woningnood ook niet mee op. Daarbij: redelijk vreemd dat huiseigenaren niet gedwongen worden om hun woning te verduurzamen, maar woningen ter verhuur wel gestimuleerd cq gedwongen worden tot verduurzaming].