Smoesjes betalen de huur niet

Dat het economisch minder gaat, merk ik al een beetje aan de huurders. Betaling wordt iets slechter. Natuurlijk hebben de meeste een degelijke baan, krijgen ze hun salaris keurig op een vaste dag en volgt de automatische overschrijving naar mij fluks, maar sommige zijn langzamer. En ze gebruiken ‘de economie’ als een smoes.

Altijd weer die Nigerianen!

Ach, die smoesjes. Ik had een aantal jaar geleden een huurder die wel drie keer als smoes had dat haar portemonnee was gestolen en ze al haar pasjes kwijt was. En haar bankrekening was ook al een keer gehackt, waarschijnlijk door Nigerianen. Altijd weer die Nigerianen! Natuurlijk lag haar internet er vaak uit, altijd zo rond de eerste van de maand. Een andere huurder gebruikte corona geregeld als excuus. Dan had hij het, of had de boekhouder op kantoor corona, waardoor de salarissen niet konden worden betaald. 

En heel vaak had hij net die dag overgemaakt — wat toevallig dat je er over begint! — dus binnen een paar dagen zou het wel op mijn rekening moeten staan — niet wetend dat het tegenwoordig zo goed als meteen binnen zou moeten zijn bij de ander. Andere smoezen die ik moest aanhoren? ‘De eerste van de maand was een zondag, dus toen kon het niet.’ Of juist dat de huurder compleet vergeten was dat het al een nieuwe maand was — tijd gaat zo snel.

Mannetje bij de bank

Maar het haalt het niet bij een huurder die ik ooit had, een man die een cateringbedrijfje runde vanuit een souterrain van mijn huis. Elke maand werden pogingen om me te overtuigen dat het er echt aankwam grotesker, elke keer moest ik moeite doen om niet de slappe lach te krijgen. Zijn ‘mannetje bij de bank’, deed hij altijd gewichtig, werkte niet mee, maar hij zou ‘m NU de waarheid zeggen, dan moest ik wachten en ging hij bellen. En heb ik serieus meegemaakt dat hij tijdens zo’n gesprek de telefoon waarmee hij aan het bellen was, overging, dat hij gebeld werd. ‘Oeps,’ zei-ie. Toen kon ik echt mijn lachen niet meer inhouden.