Excellentie!

Beste Hugo,

Deze brief schrijf ik om een aantal dingen helder te maken. Als zelfstandig personal trainer en coach moet ik zelf zorgen voor mijn pensioen. Ik vraag me af of er überhaupt nog een vorm van pensioen bestaat wanneer ik 67 ben, al is het voor mij nu al simpelweg niet te betalen om pensioen op te bouwen. Ik moet dus creatief zijn en uitdenken hoe ik over een aantal jaren mijn huur of hypotheek betaal. En hoe ik over een aantal jaren nog steeds leuke dingen kan blijven doen. Want heel eerlijk; AOW is fijn, maar daar kan je niet van leven. En dan heb ik het nog niet eens over de inflatie. Geld wordt alsmaar minder waard, en van sparen wordt je ook niet meer beter in deze huidige wereld. 

Dus ben ik op zoek gegaan naar andere mogelijkheden. En ja, je raad het al: ik heb een klein appartement gekocht (met alle risico’s van dien). De hypotheek heb ik zelf geregeld — denk maar niet dat dat je zomaar lukt bij de bank, als je voor jezelf werkt. Daarvoor heb ik een plan gemaakt, de nodige risico’s genomen en heel veel spaargeld geïnvesteerd om het appartement te verbouwen. Ben er echt zo trots op. En ja; de verhuur gaat goed. Inmiddels heb ik samen met mijn partner een paar appartementjes kunnen kopen. Júist omdat het bedrijf dat me een hypotheek verstrekte kon zien hoe we het zo netjes en goedverhuurden, tegeneen redelijke prijs.

Mijn huurders zijn blij met mij als huisbaas. Ik help ze waar nodig; zorg dat alles in orde is; vraag een redelijk huur. Met die huur los ik beetje bij beetje mijn hypotheek af. Daarnaast hoop ik dat mijn appartement meer waard wordt. Dan kan ik in de toekomst leuke dingen blijven doen —zorgen dat ik te eten heb, en een dak boven mijn hoofd. Voor jezelf zorgen heet dat! Want eerlijk; veel vertrouwen in de politiek heb ik op dit moment zeker niet.